دانلود آلبوم سفر عسرت از شهرام ناظری

این اثر در کشور فرانسه و به نام «The Book of Austerity» منتشر شده است که معنی آن در زبان فارسی کتاب ریاضت و یا بقول خود شهرام ناظری «سِفر عُسرت» می باشد.

دستگاه را که روشن می کنی موسیقی با نوای آرام و مرموز عود شروع میشود. یک فیگور استیناتوی (Ostinato) زیبا، ساده و گرم با نوازندگی «ارسلان کامکار». آهسته با نوای عود همراه شدم و کمانچه نیز بود، کمانچه آلتو که آواز گونه و نجواکنان در معبد خلوت همسرایی زیر لب نوای غم باز می خواند و تک مضراب هایی حال و جان و سه تار بود که چه آزاد و بی پروا زخمه می زد و ضرب آهنگ منسجم و سنگین طبل بزرگ که از آن دورها می آمد، دل فرو میریخت و رنگ می پاشید. آهسته آهسته موسیقی مرا با خودش می برد به فضای صمیمی و مه آلودی که چه خوش ساختار طرح شده بود و رنگ ها بودند و سکون و حرکت ها که در پی هم می نشستند و لایه ها چه بسیار و بدیع و حرف ها چه موجز و به جا.

بدیع و حرف ها چه موجز و به جا.

فضای سیالی بود با نواهای آشنا که در دل هم می شکفتند و باز از سر پنهان می شدند. حالی به حالی دیگر می تنید و راهی به جای دیگر می گردید و پرده ای به پرده ای دیگر. و همه با صدای شهرام ناظری همسو شدند که شعر «اخوان» را چنان می خواند:

موج ها خوابیده اند، آرام و رام               طبل طوفان از نوا افتاده است

چشمه های شعله ور خشکیده اند               آب ها از آسیا افتاده است

شهرام ناظری و فرخزاد لایق این بار اثری کاملا متفاوت با آنچه در زمینه موسیقی بود را عرضه نمودند و ثابت کردند که موسیقی ایرانی تنها اشعار حافظ و سعدی و مولانا نیست. میتوان پا را فراتر نهاد، از شعر نو استفاده کرد و در این راه موفق بود.

حتی نمی توان به راحتی از طرح جلد اثر که تک درختی است بر لب بركه‌ ای خشكیده، با صفحه ‌آرایی تیره و وهمناک  نیز گذشت که بیانگر نوع اثر است.

حسین علیزاده بیش از همه نوگرایان به وادی حجم نزدیک شده است، اما مدت‌ هاست كه دست‌ كم راقم این سطور پیگیری او را در این راه ندیده و نیافته است. حال پس از آن حسرت و عسرت، من نخستین تجربه تمام‌ عیار حجم در موسیقی كلا‌سیک ایرانی را در این اثر یافتم. به گمانم مولف توانسته است با چند خط ساده و روان از دل چند ساز بی ‌مدعای ایرانی، خشم و حیرت و یاس و عصیان و وهم را بیرون بكشد و به منی عرضه كند كه تاكنون این حس ‌های غریب را از زبان این موسیقی نشنیده بودم.

این اثر به واقع یکی از آثاری است که نوآوری را در قالب حجم در موسیقی ایرانی به زیبایی به تصویر کشیده است.

به قول استاد حسین علیزاده پس از آن حسرت و عسرت سِفر عُسرت توانسته است با استفاده از سازهای ایرانی و نو آوری در موسیقی روزنه ای نو به دنیای موسیقی باز کند.